این چنین تند مرو ، تو مگر عمر منی که چنین می گذری ؟
لحظه ای باز بمان ، تو مگر روح منی که چنین دربدری؟
این تو بودی که سخن می گفتی
قصه عشق به من میگفتی
نگهت رخنه به ایمانم کرد
عشق تو بی سر و سامانم کرد
سوختم مات شدم لرزیدم
ای امان امان قاتلم بودیقاتل دل غافلم بودی
سرگردون بودم از راه اومدی
گمراهم کردی راهمو زدی
این چنین تند مرو ،تو مگر عمر منی که چنین می گذری ؟
لحظه ای باز بمان
من خرابِ تو دل آزار شدم
عاشق و خسته و بیمار شدم
تن من بود و نیازِ تن تو
مات و مبهوت گرفتار شدم
ای امان امان قاتلم بودی
قاتل دل غافلم بودی
ای امان امان قاتلم بودی
این چنین تند مرو ،تو مگر عمر منی که چنین می گذری ؟
لحظه ای باز بمان ،تو مگر روح منی که چنین دربدری؟
لحظه ای باز بمان
این تو بودی که سخن میگفتی
قصه عشق به من میگفتی
نگهت رخنه به ایمانم کرد
عشق تو بی سر و سامانم کرد
ای امان امان قاتلم بودی
قاتل دل غافلم بودی
سرگردون بودم از راه اومدی
گمراهم کردی راهمو زدی
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |